Hubungan Etnik Meruncing Di Awal Era Darurat

Salah satu strategi ekonomi yang diamalkan oleh British ketika menjajah tanah Melayu ialah dasar membawa masuk golongan migran yang terdiri daripada kaum China dan kaum India. Golongan migran ini dibawa masuk untuk berkerja dalam sektor-sektor ekonomi yang tertentu. Bagi kaum China sektor perlombongan dan perniagaan runcit menjadi pekerjaan utama , manakala orang-orang India pula terlibat dalam sektor perladangan.Pada masa yang sama British menjalankan dasar “pecah dan perintah” bukan sahaja dalam konteks politik, tetapi juga dalam konteks ekonomi dan sosial dengan memperkenalkan ekonomi mengikut kaum.

Era darurat di tanah Melayu 1948-1951 telah menyaksikan pelbagai peristiwa pahit telah berlaku. Antaranya ialah berkaitan dengan semangat perkauman yang tidak dibendung dan malahan menjadi amat kritikal antara kaum Melayu, China dan India.Antara peristiwa yang menjadi pencetus kepada hubungan etnik yang meruncing dalam era darurat ini ialah gerakan memisahkan Pulau Pinang daripada Persekutuan Tanah Melayu. Gerakan dilancarkan oleh beberapa persatuan negeri yang bertujuan untuk menjadikan Pulau Pinang sebagai “Singapura II”. Sebagai golongan minoriti di Pulau Pinang, Orang Melayu menentang keras gerakan pemisahan ini. Akhirnya pada Januari 1949, lebih daripada 2,000 orang Melayu telah mengadakan tunjuk perasaan sebagai bantahan kepada gerakan pemisahan ini.

Faktor kedua yang menyumbang kepada wujudnya hubungan etnik yang meruncing dalam era darurat ialah keengganan sesetengah pemuda Cina untuk menyertai Pasukan Khas Perkhidmatan Kebangsaan yang ditubuhkan pada Disember 1950. Pasukan ini pada asasnya bertujuan untuk melawan PKM dan merapatkan hubungan antara Melayu dan Cina.Kengganan orang Cina ini telah menimbulkan prejudis di kalangan orang Melayu terutama dalam soal berkaitan dengan kesetiaan kepada Negara.

Rancangan Bringgs iaitu penempatan semula setinggan Cina di luar Bandar pinggir hutan telah menjadi factor tercetusnya hubungan etnik yang meruncing antara kaum Cina dan Melayu pada awal era darurat. Ini kerana penempatan masyarakat Cina ini melibatkan pengambilan Tanah Simpanan Melayu sebagai kawasan perkampungan tanpa pampas an yang sepatutnya.Penempatan ini pula dilengkapi dengan kemudahan asas berbanding dengan penempatan orang Melayu.Akibatnya timbul rasa tidak puas hati dikalangan orang Melayu dan ini merumitkan lagi hubungan etnik yang sedia ada.

Faktor lain ialah dasar British ketika darurat. British membelanjakan wang yang banyak untuk menghapuskan komunis dan memujuk masyarakat Cina untuk menyokong British. Sedangkan pada waktu yang sama British mengabaikan orang Melayu dan India terutama dalam soal kemiskinan dan ekonomi.Selain itu kegagalan Onn Jaafar membuka keahlian UMNO kepada bukan melayu turut mengagalkan usaha merapatkan hubungan etnik di tanah Melayu.